Het verraad van Anne Frank

Dagboek van Anne Frank

In de periode 12 juni 1942 tot 4 augustus 1944 hield Anne Frank een dagboek bij, waarin ze onder andere schreef over angst, haar liefde voor Peter die ook ondergedoken zat in het achterhuis en de ruzies met, vooral, haar moeder.
Anne wilde graag schrijfster worden, haar dagboek werd voller en voller naarmate de tijd verstreek, zij wilde dat haar belevenissen gepubliceerd werden maar zij kreeg het boek niet af.

Het dagboek van Anne was in de vorm geschreven van brieven aan Kitty, een personage die Anne zich waarschijnlijk inbeelde. De dagboeken en papieren werden gevonden door Miep Gies en Bep Voskuil, personeelsleden in het voorhuis die altijd op de hoogte waren van het wel en wee van de onderduikers.
Otto Frank overleefde als enige de oorlog en kreeg de brieven van Miep Gies. Hij herschreef een aantal passages waarin Anne minder vleiend over haar moeder sprak en liet het boek in 1947 uitgeven, de titel was 'Het Achterhuis'.
Er zijn meerdere versies, daar lees je HIER meer over.

Fragmenten uit het dagboek van Anne
Allen verwijderd op verzoek van de Anne Frank Stichting te Bazel.

Download is niet meer mogelijk

Uiteraard is het boek in de handel te koop maar je kon het ook downloaden, de Anne Frank Stichting in Bazel wil dit echter niet langer, daar geven wij uiteraard gehoor aan.

Weetje
Anne was gek op schrijven en was ervan overtuigd dat ze later een veel gelezen schrijfster zou worden, maar ook was zij op hetzelfde moment bescheiden als ze zegt dat ze anders 'voor haarzelf' schrijft.
Anne had wisselende stemmingen, soms schreef ze aan een stuk door en op andere momenten schreef zij helemaal niet. Bijvoorbeeld op 24 juni schreef zij om vervolgens een week niets te noteren. Van 11 juli tot en met 14 augustus lijkt zij helemaal niets te hebben geschreven, dit is zeer opmerkelijk voor iemand die graag schijft en haar dagboek als uitlaatklep gebruikt.
Het komt regelmatig voor dat zij een week niets opschrijft, bijvoorbeeld van 9 tot en met 15 oktober 1942 en richting de kerst van dat jaar.

Bijna de gehele maand april 1943 is er geen bijdrage van haar te vinden en in oktober van dat jaar schrijft zij slechts tweemaal iets in haar dagboek. Het meest actief is Anne in maart 1944.
Op 1 augustus 1944 schrijft zij voor het laatst in haar dagboek, 1944 is haar meest productieve jaar. Maar een week daarvoor is Anne in uiterste euforie als zij hoort dat er een aanslag op Hitler is gepleegd. Zij schrijft:
Er is een moordaanslag op Hitler gepleegd en nu eens niet door Joodse communisten of Engelse kapitalisten... Het beste bewijs toch wel, dat er veel officieren en generaals zijn die de pé aan de oorlog hebben... ben veel te vrolijk om logisch te zijn, bij het vooruitzicht dat ik met October wel weer eens in de schoolbanken zou kunnen zitten!

De reden dat Anne soms niet in haar dagboek schrijft is hoofdzakelijk dat zij ook met andere schijfsels bezig is.

Elfriede gaf laatste zetje tot publicatie

Otto was terughoudend in het publiceren van het dagboek van zijn dochter, vast staat dat Elfriede, de tweede vrouw van Otto, vond dat alles gepubliceerd moest worden, dus ook de intiemere delen waar Anne over schreef zoals de verhouding met haar moeder en enkele seksueel getinte passages en dat het huwelijk tussen haar ouders meer een verstandshuwelijk was en dat zij, Anne, daar wel begrip voor had.

Toch zou het nog lang duren want Otto en Elfriede kwamen tot een compromis, pas na bun beider dood zou de rest worden uitgegeven. Pas twintig jaar na de dood van Otto verscheen er dus een complete versie van het dagboek van Anne Frank.

---