Het verraad van Anne Frank

Nieuw onderzoek zou uitwijzen

Begin maart 1945 zijn Anne en Margot Frank overleden, waarschijnlijk kort na elkaar. Margot viel uit haar bed en herstelde daar niet van. Anne was ziek, vernam dat haar vader niet meer in leven zou zijn, wist dat haar moeder dood was, en zag nu haar zusje voor haar ogen sterven. Anne hield het niet langer vol en bezweek niet veel later.

De exacte datum is niet bekend, overlevenden zeiden "ïneens waren ze er niet meer". Dit klopt ten dele. Er is wel degelijk iemand geweest die in hun laatste dagen bij ze is geweest en zij heeft de oorlog wel overleefd, het zijn er eigenlijk zelfs twee, de zusjes Jannie en Lientje Brilleslijper. Lientje legde echter jarenlang een valse verklaring af, zij heeft altijd beweerd dat Anne in haar armen stierf.
Betrouwbaarder lijkt de verklaring van Hannah Goslar (overleden 2022), de vriendin van Anne voordat zij onderdook. Hannah verklaarde dat zij Anne een week voordat zij overleed nog gesproken had. Dat zou rond eind februari zijn geweest. Dan is Anne rond 28 februari/ begin maart overleden.

Nieuwe feiten?

De Anne Frank Stichting in Amsterdam doet constant onderzoek en deed in 2016 een opmerkelijke uitspraak, Anne en Margot zouden niet in de maand maart, maar reeds in februari zijn overleden. Men baseert zich op getuigenverklaringen waaruit zou blijken dat de meisjes reeds begin februari tyfus zouden hebben gehad en daaraan in die maand zouden zijn bezweken.

Het Rode Kruis concludeerde destijds dat het overlijden tussen 1 en 31 maart 1945 plaatsgevonden moest hebben waarop als officiële sterfdatum 31 maart werd vastgesteld. Naar mijn mening was het echter in de eerste helft van de maand maart 1945.
De AFS heeft archieven geraadpleegd en getuigenissen van overlevenden bestudeerd. Dit zou tesamen een nieuw licht werpen op de laatste maanden van Anne en Margot. De kans dat de zusjes in maart nog in leven waren is niet aannemelijk, zo stelt de AFS te Amsterdam, die denken dat de werkelijke overlijdensdatum ergens in februari moet liggen.
Op basis van openbare documentatie kwam ik eerder al tot de conclusie dat 31 maart niet kon kloppen en dat dit eerder rond 3 maart moest zijn.

Het verbaasd mij dat de AFS mijn bevindingen tot op de dag van vandaag in de wind heeft geslagen. Mijn conclusie is dat niets zeker is omdat niemand zich de werkelijke overlijdensdatum kan herinneren. De archieven van Bergen-Belsen, het kamp waar Anne en Margot zijn overleden, zijn compleet vernietigd.
Lijken werden op één grote hoop gegooid en na een week in een massagraf begraven. Omdat de restanten nimmer zijn gevonden is het onmogelijk officieel vast te stellen wanneer de meisjes zijn overleden. Het enige houvast dat er is zijn wat aanwijzingen en dus de verklaring van, onder andere, Hannah Goslar. Als ik alles nog eens beschouw kan het niet anders dan dat Anne en Margot begin maart 1945 zijn overleden aan ondervoeding, watertekort, ziekte, onthouding van medicatie en verdriet.

Een van de bronnen waar de AFS zich op baseert is een dame die de oorlog heeft overleefd, zij stelde er net zo slecht aan toe te zijn geweest als Anne. Dit zie ik juist als een bewijs dat Anne wel degelijk in maart kan zijn overleden en niet in februari. Immers, als deze dame (naam bij mij bekend) het heeft overleefd kan Anne ook langer dan slechts enkele weken de ontberingen hebben overleefd.
Het kan dus zeker zo zijn dat Anne eind februari is overleden, maar net zo goed begin maart, daar zit een week tussen. De conclusie dat de meisjes niet op 31 maart zijn overleden wees ik jaren geleden al naar het rijk der fabelen.

31 maart eerder al betwist

Dat ik niet de enige ben die 31 maart 1945 weinig aannemelijk acht bleek 40 jaar geleden al. Mari Andriessen maakte een beeld van Anne Frank dat op 14 maart 1977 werd onthuld door toenmalig burgemeester Samkalden. Die dag werd gekozen, omdat er van uit werd gegaan dat de werkelijke sterfdag niet 31 maart, maar 14 maart 1945 was.

Tyfus (vlekkenkoorts)

Voornaamste reden voor de onderzoekers om aan te nemen dat Anne eerder is overleden dan aanvankelijk gedacht, is het feit dat Anne Tyfus had. Nu valt op een nimmer teruggevonden stoffelijk overschot onmogelijk vast te stellen waaraan het slachtoffer is overleden. De medicatie in het kamp was minimaal, als je geluk had kreeg je een aspirientje.
Tyfus is niet besmettelijk onder mensen, maar nestelt zich via luizen in kleding. De symptomen zijn koorts, uitslag, nier- en hartfalen en overgeven. De patiënt is doorgaans tot niets meer in staat en heeft geen trek meer om te eten. Wat opmerkelijk is aan het onderzoeksrapport is dat er van uit wordt gegaan dat Anne dus aan tyfus is overleden, terwijl vast staat dat slechts een op de twee ook daadwerkelijk aan de ziekte overlijdt, met name ouderen lopen grote risico's. Jongeren lopen 'slechts' 25% kans binnen een maand (!) te overlijden.

In Bergen-Belsen overleden veel mensen, net als in andere kampen. De combinatie van uitputting, verdriet, honger, slechte hygiéne, dorst en onthouding van medicatie zijn meestal dodelijk. Toch overleefden velen deze ontberingen, je kunt dus niet met zekerheid stellen dat Anne aan tyfus is overleden. Dat tyfuspatiënten binnen twee weken na het eerste uiterlijke vertoon van de kenmerken overlijden is niet gebaseerd op de wetenschappelijke werkelijkheid.
Als getuigen zeggen Anne begin februari te hebben gezien of gesproken en dat zij toen al verschijnselen van tyfus vertoonde dan is de kans dat zij nog een maand heeft geleefd aannemelijker dan dat zij vrijwel direct, dus begin februari, is overleden. Voor mij verandert er dus niets, ik dacht altijd al aan 3 of 4 maart, niet aan begin februari en zeker niet aan eind maart.

Jannie en Lientje Brilleslijper

Met name de verklaring van Lientje is onbetrouwbaar, zij heeft altijd volgehouden dat Anne in haar armen was gestorven, maar dat sprak zelfs haar zuster Jannie tegen. Jannie was verpleegster in het kamp, zij verklaarde tot haar dood in 2003 dat Anne en Margot vlak na elkaar begin maart 1945 waren overleden. Lijken werden achter de barakken 'bewaard' om eens per week in een massagraf te worden gegooid. Jannie en Lientje Brilleslijper moesten daarbij helpen, beide dames verklaarden onafhankelijk van elkaar dat daar rond 1 maart de stoffelijke overschotten van de twee meisjes bij waren.

Groot nieuws dus dat eigenlijk het predikaat 'klein nieuws' nog niet eens mag dragen. Want van 'een maand eerder dan aanvankelijk werd aangenomen' is al decennia lang geen sprake. Jammer dat alle media, geen een uitgezonderd, klakkeloos een 'luchtartikel' overnemen.

Update 2017

Willem Veldhuizen respecteer ik zeer, het altijd met hem voor honderd procent eens zijn is een lastige opgave omdat ik feiten en aanwijzingen op een andere manier beoordeel. We hebben af en toe contact en zijn beschouwingen lees ik met zeer veel interesse.
Begin januari mailde Willem mij dat de SS in Bergen-Belsen nagenoeg alle archieven had weten te vernietigen. Tijdens het eerste proces tegen het personeel en de leiding van Bergen-Belsen werden er tegen de 2.000 namen gepresenteerd van slachtoffers, 349 daarvan waren Nederlander.
Zowel tijdens als na het proces kon niet met zekerheid worden vastgesteld of al deze mensen ook daadwerkelijk in Bergen-Belsen waren geweest, laat staan of zij er waren overleden. Anne en Margot Frank bijvoorbeeld, van hen weten wij zeker dat ze in Bergen-Belsen waren, maar omdat hun lichamen nooit zijn teruggevonden moet je afgaan op ooggetuigen. Wanneer zij bij benadering zijn overleden kan enkelt worden afgeleid uit aanwijzingen.

In het geval van de zusjes Frank waren die er, dat heb ik hierboven al vermeld. Willem Veldhuizen liet mij weten dat hij contact heeft gehad met diverse instanties, maar dat zelfs duidelijkheid omtrent het aantal slachtoffers er nimmer is gekomen. Met Willem ben ik het eens dat de cijfers onduidelijk zijn en dat er mogelijk mee gesjoemeld is.
Doet dit ter zake?
Nee. Mijn inziens niet. Op mijn website DE DOKWERKER ga ik ook niet in op dergelijke details, sterker nog, of er nu 5,5 of 6 miljoen Joden zijn overleden doet weinig ter zake. Het waren er al teveel als er één mens is vermoord, puur en alleen omdat hij Jood was.

Op deze site, over het verraad van Anne Frank, zoek ik het wel iets meer in de details, maar ik laat me er niet door verblinden. Daarbij komt dat de Anne Frank Stichting veel meer resources heeft dan ik. Over het herkennen van iemand die, net als jij, een tijdje in Bergen-Belsen zat, merkt Willem op dat de kans dat je iemand na een maand nog herkende uiterst klein was.
Het gaat mij echter meer om de combinatie van de twee zusjes en mensen die hen wel regelmatig zagen, dat Hannah Goslar altijd vrij stellig is geweest dat zij Anne bij het hek heeft getroffen lijkt mij niet onlogisch. Je herkent iemand ook aan hoe hij of zij praat. Dat Hannah een week voordat Anne stierf haar nog heeft gezien en eten gaf wat Anne aannam kan zij niet weten, immers, als je iemand voor het laatst ziet en veel later hoort dat ze is overleden weet je niet uit eerste hand wanneer de exacte datum is geweest, tenzij, zoals in het geval van Hannah, dat hoort via de tam tam.
Dat Anne eten aannam en aan het hek verscheen en met Hannah praatte, ongeveer een week voor de eerste maart, zegt wel iets. Niet lang daarna stierf Margot door een val uit bed, Anne heeft toen ook de strijd opgegeven, tyfus was niet bevorderlijk voor haar toestand, maar gaf niet de doorslag, naar mijn mening.

In het geval van Anne Frank waren er overigens wél anderen die een goede indicatie gaven van de overlijdensdatum. Dan doet het er weinig meer toe of dat 28 februari of 3 maart is geweest. Het is in mijn optiek in ieder geval rond deze datum geweest en niet, zoals lang werd beweerd, eind maart of 14 maart.
Ook begin of half februari weiger ik te geloven, ook al deed de Anne Frank Stichting gedegen onderzoek en meende het op basis daarvan een sterk vermoeden uit te kunnen spreken dat het een andere datum betreft.

---